Οι εκδρομείς της ΕΕΠΦ επισκεφτήκαμε το Σάββατο 27/9 την ορεινή Εύβοια, μία περιοχή γνωστή για την βιοποικιλότητά της και τα εξαιρετικής ομορφιάς τοπία της, με τα πρώτα φθινοπωρινά χρώματα.

Origanum scabrum, ενδημικό ορεινής Εύβοιας, Ταΰγετου, Πάρνωνα
Ξεκινώντας από το διάσελο Δίρφης-Ξηροβουνίου, Μεσορράχη, στα 1050μ., κινηθήκαμε σε δάσος με έλατα, πλατάνια και ποικιλία βλάστησης, προς την πηγή Τέμπλα και την πηγή Κόνισμα. Οι ασβεστολιθικές ορθοπλαγιές του Ξηροβουνίου δέσποζαν από πάνω μας, ενώ στην διαδρομή διακρίναμε ίχνη παλιότερων ανθρώπινων δραστηριοτήτων σε αρμονία με την φύση, όπως πεζούλες και ξερολιθιές.
Συναντήσαμε κάποια από τα χαρακτηριστικά ενδημικά και προστατευόμενα είδη της περιοχής, το ευβοϊκό τσάι του βουνού Sideritis euboea, και τη ροζ ρίγανη Origanum scabrum. Η ανομβρία των περασμένων μηνών δεν μας έδωσε τη δυνατότητα να δούμε περισσότερα αγριολούλουδα.

Έλατα, πλατάνια, καστανιές στην Μεσορράχη
Με ικανοποίηση διαπιστώσαμε ότι το ελατοδάσος της περιοχής (το μοναδικό ελατοδάσος του Αιγαίου) είναι υγιές παρά την ανομβρία των τελευταίων 1-2 ετών, και δεν παρουσιάζει καθόλου ή σχεδόν καθόλου σημάδια ξήρανσης – σε αντίθεση με πολλά ελατοδάση της κεντρικής και νότιας Ελλάδας.
Και όμως, η ράχη Δίρφης-Ξηροβουνίου, όπως και τα γειτονικά Κοτύλαια όρη και Ευβοϊκός Όλυμπος, βρίσκονται σήμερα αντιμέτωπα με σχεδιασμούς για βιομηχανικής κλίμακας ανεμογεννήτριες ύψους 150μ., με βαρύτατο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, χωροθετημένες ακόμα και μέσα στις προστατευόμενες περιοχές.
Οι προσπάθειες τοπικών φορέων και πολιτών και η επιστημονική τεκμηρίωση για την προστασία της περιοχής έχουν την υποστήριξη της ΕΕΠΦ.
Η φύση της ορεινής Εύβοιας δεν πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν μία Ιφιγένεια προς θυσία.

Ελατοδάσος πάνω από το Αιγαίο