Στη Βραυρώνα περιηγηθήκαμε σε ένα αυθεντικό μεσογειακό τοπίο με αμπέλια, συκιές, ελιές και τον μικρό ποταμό Ερασίνο. Είδαμε τον φράγκικο πύργο, τον βράχο Γκούρι-Μπιμ με ίχνη αρχαίας κατοίκησης και τον βιότοπο του ενδημικού αττικόψαρου Pelasgus marathonicus. Λίγο πιο κάτω στον αρχαιολογικό χώρο του Ιερού της Αρτέμιδας περιπλανηθήκαμε στο μονοπάτι στον υγρότοπο των εκβολών.

 

Δυστυχώς το φαραωνικό έργο διευθέτησης που σχεδιάζεται για τον μικρό ποταμό, με τεράστιο κόστος – τόσο περιβαλλοντικό όσο και οικονομικό – απειλεί να αλλοιώσει ανεπίστρεπτα το μικρό οικοσύστημα και το αρχέγονο τοπίο. Γκρίζες υποδομές και νοοτροπίες παλαιότερων δεκαετιών (εκχέρσωση της βλάστησης, κάλυψη των οχθών και της κοίτης με συρματοκιβώτια και τσιμέντο) προκρίνονται αντί για Λύσεις Βασισμένες στην Φύση.

Στον υγρότοπο της Αρτέμιδας, παρά το μικρό μέγεθός του, είδαμε την σημασία του για είδη πουλιών που είτε φωλιάζουν, είτε σταθμεύουν κατά την μετανάστευση. Η ερμηνεία περιβάλλοντος και η παρατήρηση πουλιών με την βοήθεια του Σταμάτη Ζόγκαρη θα μας μείνουν αξέχαστες. Ήμασταν τυχεροί που είδαμε μεταξύ άλλων παρυδάτιων, και δύο λιμόζες (Limosa limosa).

Οι προσπάθειες πολιτών, επιστημόνων και περιβαλλοντικών φορέων όχι μόνο για την προστασία, αλλά τελικά και για την οικολογική αποκατάσταση του υγρότοπου της Αρτέμιδας, έχουν την πλήρη υποστήριξή μας.