Σημαντικά Νέα

Σχόλια περιβαλλοντικών οργανώσεων στην έκθεση της εταιρείας HVA με τίτλο "Water management in Thessaly in the wake of Storm Daniel"

Γενικά σχόλια σχετικά με τη διαβούλευση

Έλλειμμα θεσμικής βάσης: Από το εισαγωγικό μήνυμα στο opengov.gr, όπου διεξάγεται η διαβούλευση, δεν προκύπτει καμία θεσμική πλαισίωση για την υπό σχολιασμό έκθεση. Η έκθεση δεν εντάσσεται καν στο πλαίσιο των υποχρεώσεων της χώρας για εφαρμογή των οδηγιών 2000/60/ΕΚ για τα ύδατα και 2007/60/ΕΕ για τις πλημμύρες, ούτε προβλέπεται από εθνική νομοθεσία για τη διαχείριση των υδάτων.

Πρέπει να σημειωθεί ότι μόλις πριν μερικές μέρες (15 Μαρτίου 2024), η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε, μετά από επανειλημμένες σχετικές προειδοποιήσεις, να παραπέμψει τη χώρα μας για παραβίαση των δυο οδηγιών που σχετίζονται άμεσα με την υπό σχολιασμό μελέτη της εταιρείας HVA: την οδηγία 2007/60/ΕΚ για τη διαχείριση του κινδύνου πλημμυρών και την οδηγία 2000/60/ΕΕ “Πλαίσιο κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων”. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα ντροπιαστική εξέλιξη, ειδικά καθώς αφορά μια χώρα που δεν έχει απλώς υποχρέωση εφαρμογής τους, αλλά και μεγάλη ανάγκη από τα εργαλεία που προσφέρουν οι δυο αυτές οδηγίες για πραγματικά βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων οικοσυστημάτων, ώστε να λειτουργήσουν αποτελεσματικά υπέρ της θωράκισης της κοινωνίας και της οικονομίας από τις καταστροφικές επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης. H μελέτη της εταιρείας HVA αγνοεί πλήρως τις δυο οδηγίες και επιδεινώνει το έλλειμμα σωστής εφαρμογής τους από τη χώρα μας.

Πρέπει να τονιστεί ότι η ανάπτυξη των σχεδίων διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμού, στο πλαίσιο της οδηγίας 2000/60/ΕΚ, και των σχεδίων διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας, στο πλαίσιο της οδηγίας 2007/60/ΕΕ, αποτελούν στοιχεία της ολοκληρωμένης διαχείρισης της λεκάνης απορροής ποταμών. Το δίκαιο της ΕΕ σαφώς προβλέπει ότι οι δύο διαδικασίες, δηλαδή η διαχείριση του κινδύνου από πλημμύρες και η επίτευξη καλής οικολογικής κατάστασης των υδάτινων οικοσυστημάτων, έχοντας υπόψη τους περιβαλλοντικούς στόχους της οδηγίας 2000/60/ΕΚ (προοίμιο οδηγίας για τις πλημμύρες, εδ. 17) αποτελούν στοιχεία της ολοκληρωμένης διαχείρισης της λεκάνης απορροής ποταμών και θα πρέπει να αξιοποιούν αμοιβαία τη δυνατότητα κοινών συνεργειών και κοινού οφέλους. Επισημαίνουμε επίσης ότι οι περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν ήδη υποβάλει σχόλια στη διαβούλευση για τη 2η αναθεώρηση των σχεδίων διαχείρισης λεκανών απορροής (ΣΔΛΑΠ) για τη Δυτική Στερεά και τη Θεσσαλία. Τα σχόλια των περιβαλλοντικών οργανώσεων είναι διαθέσιμα εδώ: https://www.wwf.gr/shmeio_gnosis/politiki/?12171866/-------2

ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό στις 22 Μαρτίου, οι υπογράφουσες περιβαλλοντικές οργανώσεις εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας στην κατάργηση των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) και στην προώθηση Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ)  για την διαχείριση του νερού της χώρας. Με τον τρόπο αυτό το νερό μετατρέπεται από ζωτικό δημόσιο αγαθό σε εμπόρευμα και οι πολίτες θα κληθούν να αντιμετωπίσουν αυξημένα κόστη, κακή περιβαλλοντική διαχείριση και ενδεχόμενους κινδύνους για τη δημόσια υγεία. 

Καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να σεβαστεί την βούληση της πλειονότητας των πολιτών, τις αποφάσεις του ΣτΕ ως προς τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού, τις απόψεις της επιστημονικής κοινότητας και να μηνπροχωρήσει στην  ιδιωτικοποίηση του σημαντικότερου δημόσιου αγαθού.

Είκοσι Περιβαλλοντικές Οργανώσεις, προσυπογράφουν επιστολή προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος ζητώντας του να ψηφίσει «κατά» της αλλαγής καθεστώτος της προστασίας του λύκου στο Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος της ΕΕ. Η επιστολή αυτή αποτελεί συνέχεια της προσπάθειας περισσότερων από 300 Οργανώσεων από όλη την Ευρώπη να μην τροποποιηθεί το καθεστώς προστασίας του είδους.

Αναλυτικά η επιστολή που έστειλαν οι οργανώσεις στις 22/02/2024:

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με νομοσχέδιο εξπρές, η κυβέρνηση επιχειρεί να καταργήσει το, ήδη ανεπαρκές σε καιρό κλιματικής κρίσης, ελάχιστο όριο προστασίας των 30 μέτρων παραλίας, δηλαδή της αδόμητης ζώνης από το όριο του αιγιαλού! 

Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με τίτλο “Όροι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές και άλλες διατάξεις” επιμένει να αντιμετωπίζει τους αιγιαλούς, τις όχθες ποταμών και λιμνών και τις παραλίες της χώρας σαν οικόπεδα προς “εμπορική αξιοποίηση”. Την ίδια στιγμη, σε έναν κόσμο που υφίσταται ολοένα και συχνότερα κλιματικές καταστροφές, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες (π.χ. Γαλλία, Ισπανία) εύλογα θεσπίζουν αδόμητες παράκτιες ζώνες που ξεκινούν από τα 100 μέτρα και φθάνουν μέχρι και στα 250 μέτρα από τον αιγιαλό, προωθώντας την απαιτούμενη προστασία των ακτών τους και αναγνωρίζοντας την κρίσιμη συμβολή τους στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Η Ελλάδα όμως, μέσω του νομοσχεδίου αυτού, καταργεί και το ελάχιστο των 30 μέτρων, δίνοντας σήμα σε πράξεις οριοθέτησης παραλίας που επιτρέπουν δόμηση κυριολεκτικά πάνω στο κύμα!

Η συνεχής αγνόηση των πολύτιμων προστατευτικών υπηρεσιών που προσφέρει η υγιής και ελεύθερη από σκληρές υποδομές παράκτια ζώνη συνιστά μια πολλαπλά αποτυχημένη πολιτική, αφού δεν αγνοεί μόνο την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά θέτει σε άμεσο κίνδυνο και την ασφάλεια των πολιτών. Η επιστημονική γνώση, αλλά και το πρόσφατο παρελθόν έχουν δείξει πως η συνεχής υποβάθμιση της παράκτιας ζώνης μόνο δραματικές καταστροφές προκαλεί, καθώς και ανυπολόγιστο κόστος για την εθνική οικονομία από τις αποζημιώσεις που καλείται να καλύψει εκ των υστέρων.

ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Περισσότερο από μια διετία έχει παρέλθει από μια πληθώρα καταγγελιών, προσφυγών και δημοσιοποίησης εκ μέρους κατοίκων, περιβαλλοντικών οργανώσεων, εντύπων και ηλεκτρονικών μέσων, καθώς και βουλευτών και ευρωβουλευτών, για το  καθεστώς ανομίας και καταστροφής του περιβάλλοντος στον παραδοσιακό οικισμό του Πάπιγκου, σε μια από τις πιο εμβληματικές προστατευόμενες περιοχές της χώρας.

Στη σωρεία αυθαιρεσιών για την οικοδόμηση κατοικίας εκτός των ορίων του οικισμού και εντός του Πυρήνα του Εθνικού Πάρκου, προστέθηκαν και νέες, μη επιτρεπόμενες επεμβάσεις, από άλλους ιδιοκτήτες γης. Προφανώς, η αδυναμία των αρμόδιων αρχών να επιβάλουν τη νομιμότητα, έχει περάσει το μήνυμα ότι η ανομία μπορεί να συνεχιστεί και να επεκταθεί ατιμώρητα!

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων 2024, ταξιδεύουμε νοητά στην Αιτωλοακαρνανία. Με δύο μεγάλους ποταμούς να τη διατρέχουν, τον Αχελώο και τον Εύηνο, δύο από τις σπουδαιότερες λιμνοθάλασσες της Ελλάδας (Μεσολογγίου και Αιτωλικού), τέσσερις μεγάλες τεχνητές και έξι φυσικές λίμνες αλλά και τον κόλπο του Αμβρακικού, η Αιτωλοακαρνανία είναι η «βασίλισσα» των υγροτόπων στην Ελλάδα.

Στην καρδιά αυτού του τόπου βρίσκεται η Τριχωνίδα, η μεγαλύτερη και βαθύτερη φυσική λίμνη της χώρας μας, με έκταση 95,8 km2, μέγιστο μήκος 21,5 km και μέγιστο βάθος 59 m. H λίμνη φιλοξενεί πολλά σημαντικά είδη χλωρίδας και πανίδας, με σημαντική παρουσία ενδημικών, κυρίως ασπόνδυλων και ψαριών. Ανάμεσα στα τελευταία και το μικρότερο σε μέγεθος ψάρι της Ευρώπης, τον νανογωβιό (Economidichthys trichonis), ο οποίος ζει αποκλειστικά στα νερά της Τριχωνίδας και συγκαταλέγεται στα κινδυνεύοντα είδη σύμφωνα με την Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης (IUCN). Η Τριχωνίδα θεωρείται μια από τις καθαρότερες ελληνικές λίμνες. Τροφοδοτείται με νερό από κατακρημνίσματα, ρέματα που πηγάζουν από τα όρη Παναιτωλικό και Αράκυνθο (με λεκάνη απορροής που φτάνει τα 400 km2), αλλά και από υπόγειες καρστικές πηγές. Τα νερά της ανανεώνονται συνεχώς, καθώς παροχετεύονται στη γειτονική Λυσιμαχία μέσω ενωτικής τάφρου.

Διαβάσαμε το ρεπορτάζ για τα φυτώρια ελάτης στην Πάρνηθα, που υπέστησαν μεγάλες απώλειες λόγω της εγκατάλειψης των φυτών στις υψηλές θερμοκρασίες το καλοκαίρι που μας πέρασε.

Οι φωτογραφίες της ΕΕΠΦ (Σεπτ. 2023) με τα ξεραμένα ελατάκια καταδεικνύουν το μέγεθος της ζημιάς.

Το μέλλον των αναδασώσεων στην Πάρνηθα με φυτά ελάτης που προέρχονται από τοπικό σπόρο και είναι προσαρμοσμένα στο κλίμα της Πάρνηθας, είναι πλέον αβέβαιο. Το πώς χάθηκαν τόσα ελατάκια, και το πώς έμειναν αναξιοποίητες οι δωρεές και χρηματοδοτήσεις για την συνέχιση της αναδάσωσης που τόσο ανάγκη έχει η Πάρνηθα μετά την πυρκαγιά του 2007, είναι ερωτήματα που ζητούν απάντηση από τους αρμόδιους φορείς.

ΚΟΙΝΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Περιβαλλοντικών Οργανώσεων

Η δημοσιοποίηση της διαφαινόμενης πρόθεσης της Κυβέρνησης να διευρύνει, έστω και μεταβατικά, την εκτός σχεδίου δόμηση έχει προκαλέσει οξείες αντιδράσεις – πράγμα αξιοσημείωτο για σχέδιο νόμου που δεν έχει καν ακόμα δημοσιευθεί. Αυτό και μόνο δείχνει ότι σημαντικό τμήμα της κοινωνίας είναι αντίθετο στην περαιτέρω οικοπεδοποίηση της ελληνικής υπαίθρου και στην ανεξέλεγκτη και άναρχη διεύρυνση των οικισμών.

Θυμίζουμε ότι κατά το σύνταγμα η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Επίσης, όπως έχει πρόσφατα διαγνώσει η ολομέλεια του ΣτΕ, το σύνταγμα εισάγει θεμελιώδη διαφοροποίηση μεταξύ των εντός σχεδίου περιοχών, οι οποίες προορίζονται για δόμηση, και των εκτός σχεδίου περιοχών, οι οποίες δεν έχουν ως προορισμό, κατ’ αρχήν, την δόμηση ή την τουριστική εκμετάλλευση, αλλά την γεωργική, κτηνοτροφική και δασοπονική εκμετάλλευση και την αναψυχή του κοινού. Στις εκτός σχεδίου περιοχές, η δόμηση μόνο κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται. 

Οι συνυπογράφουσες 19 Περιβαλλοντικές Οργανώσεις εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας στην πρόταση που ανακοίνωσε σήμερα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για μείωση του προστατευτικού καθεστώτος του λύκου στη Σύμβαση της Βέρνης και καλούμε την ελληνική κυβέρνηση να απορρίψει την πρόταση αυτή στο Συμβούλιο των Υπουργών Περιβάλλοντος.

Πριν από λίγες μέρες, ενώσαμε τη φωνή μας με σχεδόν 300 ευρωπαϊκές οργανώσεις, που απηύθυναν νέα ανοικτή επιστολή προς την Πρόεδρο της ΕΕ, κυρία φον Ντερ Λάιεν, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι μας προκαλεί σημαντική ανησυχία το γεγονός ότι μια πολιτική απόφαση για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα προετοιμάζεται με αδιαφανή τρόπο, καθώς βασίζεται σε παραπλανητικές πληροφορίες και όχι σε αξιόπιστα επιστημονικά δεδομένα[i].

Η προστασία των λύκων στην Ευρώπη δεν είναι μόνο θέμα οικολογικής σημασίας, αλλά και αντανάκλαση της δέσμευσής μας σε εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο  για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και των αξιών της συνύπαρξης και της ανεκτικότητας. Οι λύκοι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της φυσικής κληρονομιάς της Ευρώπης, διαδραματίζοντας ζωτικό ρόλο στη διατήρηση της ισορροπίας του οικοσυστήματος και της βιοποικιλότητας, και η επιστροφή του λύκου σε μέρη της Ευρώπης όπου το είδος είχε προηγουμένως εξαφανιστεί είναι μια σημαντική επιτυχία διατήρησης που δεν πρέπει να τεθεί σε κίνδυνο.

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις WWF Ελλάς, Greenpeace, Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, και MEDASSEΤ, ζητούν από το ΣτΕ την ακύρωση της  απόφασης ανανέωσης των περιβαλλοντικών όρων για την εγκατάσταση και λειτουργία στην περιοχή του Θρακικού πελάγους πλωτής βιομηχανικής μονάδας Seveso (δηλαδή μονάδας επικίνδυνης για εκδήλωση ατυχήματος λόγω διαρροών αερίου, πυρκαγιών, εκρήξεων, διαρροών χημικών ουσιών) που θα μετατρέπει και θα προωθεί ορυκτό καύσιμο στη Βουλγαρία. Οι λόγοι για τους οποίους οι ΜΚΟ αντιτίθενται στην εγκατάσταση του FSRU[1] Αλεξανδρούπολης στη θαλάσσια περιοχή Natura Θράκης είναι οι εξής:

(α) Αν και ιδιαιτέρως οχλούσα και επικίνδυνη για πρόκληση ατυχήματος βιομηχανική μονάδα, το FSRU Αλεξανδρούπολης αναπτύσσεται και λειτουργεί  στο σύνολό της μέσα στη θαλάσσια  περιοχή Natura GR1110013 «Θαλάσσια περιοχή Θράκης», ενώ η εγκατάσταση σε περιοχές Natura τέτοιων επικίνδυνων βιομηχανικών μονάδων ρητά απαγορεύεται από την ισχύουσα νομοθεσία.

Θέλεις να συμμετέχεις στην προσπάθεια μας;

logo

Η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης είναι Περιβαλλοντική Μη Κυβερνητική Οργάνωση πανελλήνιας εμβέλειας που δραστηριοποιείται συνεχώς από το 1951 για την προστασία του Ελληνικού φυσικού περιβάλλοντος.

Χρησιμοποιούμε την τεχνολογία των "Cookies" για να διευκολύνουμε την χρήση της παρούσας ιστοσελίδας.
ΑΠΟΔΟΧΗ